คำพิพากษาที่ 22903 ลงวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2023 ถือเป็นการดำเนินการที่สำคัญของศาลฎีกาในเรื่องเหตุบรรเทาโทษในกฎหมายอาญาอิตาลี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การตัดสินนี้มุ่งเน้นไปที่ลักษณะของเหตุบรรเทาโทษที่กำหนดไว้ในมาตรา 62 ข้อ 3 แห่งประมวลกฎหมายอาญา ซึ่งเกี่ยวข้องกับการกระทำของบุคคลที่กระทำภายใต้การชักจูงของฝูงชนที่ก่อความวุ่นวาย คำพิพากษานี้ให้ข้อคิดที่สำคัญเกี่ยวกับลักษณะของความผิดและข้อกำหนดที่จำเป็นในการกำหนดเหตุบรรเทาโทษดังกล่าว
ตามคำตัดสินของศาล เหตุบรรเทาโทษตามมาตรา 62 ข้อ 3 จะนำมาใช้เมื่อผู้กระทำความผิดอยู่ในบริบทเฉพาะที่ลักษณะของการรวมกลุ่มของผู้คนในสภาวะที่ตื่นตระหนกและตื่นเต้นร่วมกัน แต่ข้อกำหนดที่จำเป็นเพื่อให้เหตุบรรเทาโทษนี้ได้รับการยอมรับคืออะไร?
แนวคิด - ข้อกำหนด - ความเชื่อมโยงทางจิตใจ - ความจำเป็น เหตุบรรเทาโทษจากการกระทำเนื่องจากการถูกชักจูงโดยฝูงชนที่ก่อความวุ่นวาย ตามมาตรา 62 ข้อ 3 แห่งประมวลกฎหมายอาญา จะเกิดขึ้นในกรณีที่ผู้กระทำความผิดซึ่งไม่มีเจตนาที่จะกระทำความผิดมาก่อน พบว่าตนเองอยู่ในสถานที่ที่กำหนด ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากในสภาวะที่ตื่นตระหนกและตื่นเต้นร่วมกันอย่างแพร่หลาย และนอกจากนี้ ยังมีความเชื่อมโยงทางจิตใจระหว่างการชักจูงจากฝูงชนกับการกระทำที่ผิดกฎหมาย (เทียบเคียง: คำพิพากษาที่ 10234 ปี 1988, Rv.179472-01)
หลักการนี้ให้คำจำกัดความที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการประเมินพฤติกรรมของผู้กระทำความผิดที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์อาชญากรรม เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องสังเกตว่าการถูกชักจูงโดยฝูงชนไม่สามารถเป็นเพียงข้ออ้างในการให้เหตุผลพฤติกรรมที่ผิดกฎหมาย แต่ต้องแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงโดยตรงกับการกระทำที่ถูกกล่าวหา
คำพิพากษาที่ 22903 ปี 2023 ถือเป็นการชี้แจงที่สำคัญในเรื่องเหตุบรรเทาโทษในกฎหมายอาญาอิตาลี โดยเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการวิเคราะห์อย่างละเอียดเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดพฤติกรรมที่ผิดกฎหมาย และเน้นย้ำถึงความสำคัญของการสร้างความเชื่อมโยงทางจิตใจระหว่างการชักจูงจากฝูงชนและการกระทำของผู้กระทำความผิด การตัดสินนี้ไม่เพียงแต่เพิ่มพูนคดีความของอิตาลี แต่ยังให้แนวทางที่มีคุณค่าสำหรับการบังคับใช้หลักการลดหย่อนโทษในอนาคตในกรณีที่คล้ายคลึงกัน