Cassazione nr. 3791/2024: Werkgeversaansprakelijkheid en Bewijslast bij Pesterijen

Het Hof van Cassatie heeft in zijn beschikking nr. 3791 van 12 februari 2024 een zaak betreffende pesterijen behandeld en belangrijke beginselen vastgesteld inzake de aansprakelijkheid van de werkgever en de bewijslast. De zaak betrof een werkneemster die schadevergoeding eiste voor vermogens- en niet-vermogensschade die zij had geleden als gevolg van intimiderend gedrag van het Ministerie van Onderwijs, Universiteiten en Onderzoek (MIUR).

De Zaak en de Beslissing van het Hof van Beroep

In eerste aanleg had de Rechtbank van Fermo de vordering van de eiseres afgewezen, een beslissing die vervolgens werd bevestigd door het Hof van Beroep van Ancona. Dit laatste oordeelde dat er geen sprake was van pesterijen, omdat het bewijs van systematisch intimiderend gedrag en de intentie tot intimidatie onvoldoende werd geacht.

Het vastgestelde ontbreken van de elementen van pesterijen doet niets af aan de noodzaak om de eventuele aansprakelijkheid van de werkgever te beoordelen en vast te stellen.

Het Hof van Beroep hield echter onvoldoende rekening met het verband tussen de arbeidsomstandigheden en de gezondheidsschade van de werkneemster, en beperkte zich tot het bevestigen van het ontbreken van pesterijen zonder de aansprakelijkheid van de werkgever verder te analyseren.

Principes van Aansprakelijkheid en Bewijslast

Het Hof van Cassatie heeft de beroepsgronden aanvaard en benadrukt dat artikel 2087 van het Burgerlijk Wetboek de werkgever verplicht om passende maatregelen te nemen ter bescherming van de gezondheid en integriteit van werknemers. Zelfs bij afwezigheid van pesterijen kan de werkgever aansprakelijk worden gesteld indien hij geen stressvolle werkomgeving heeft voorkomen.

• De werkgever moet aantonen dat hij passende preventieve maatregelen heeft genomen.
• De werknemer moet het bestaan van de schade en het causale verband met de werkomgeving bewijzen.
• Het onderscheid tussen pesterijen en 'straining' verandert de aansprakelijkheid van de werkgever niet.

Uiteindelijk stelt de beschikking dat, in geval van een vastgesteld ontbreken van pesterijen, de rechter toch de aansprakelijkheid van de werkgever moet onderzoeken voor eventuele nalatigheden bij het nemen van preventieve maatregelen.

Conclusies

De uitspraak nr. 3791/2024 van het Hof van Cassatie vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in de bescherming van werknemers. Het verduidelijkt dat de werkgever, zelfs bij afwezigheid van pesterijen, verplicht is om een gezonde en stressvrije werkomgeving te garanderen. Deze beslissing legt een sterke nadruk op de proactieve verantwoordelijkheid van de werkgever en de noodzaak om potentiële gezondheidsschade bij werknemers te voorkomen, waarbij de complexiteit van de materie en het belang van een correcte toepassing van de geldende wetgeving worden bevestigd.