Presuda br. 2196 od 30.01.2025. i pravo na povraćaj sredstava za lica pogođena zemljotresom na Siciliji
Nedavna presuda br. 2196 od 30. januara 2025. godine donela je važna pojašnjenja u vezi sa pravom na povraćaj neosnovano plaćenih iznosa od strane poreskih obveznika pogođenih zemljotresom na Siciliji 1990. godine. U kontekstu koji je već složen kao što su poreske olakšice, Sud je ponovio teret dokazivanja na Upravi, čime je utvrđeno načelo veće zaštite poreskih obveznika.
Normativni kontekst i presuda
Presuda je deo složene regulatorne discipline, počevši od zakona br. 190 iz 2014. godine, koji je predvideo posebne odredbe za povraćaj poreza za lica pogođena zemljotresom. Konkretno, član 1, stav 665, i izmene uvedene zakonskom uredbom br. 91 iz 2017. godine, konvertovane sa izmenama zakonom br. 123 iz 2017. godine, regulišu postupak podnošenja zahteva za povraćaj.
Srž odluke Suda tiče se tereta dokazivanja. Kao što je utvrđeno u sažetku presude:
Zemljotres na Siciliji 1990. - Zahtev za povraćaj sredstava na osnovu čl. 1, stav 665, zakona br. 190 iz 2014. - Izmene uvedene čl. 16-oktaves zakonske uredbe br. 91 iz 2017. godine, konvertovane sa izmenama zakonom br. 123 iz 2017. godine - Pravo poreskog obveznika - Osporenost - Teret dokazivanja na Upravi u pogledu specifičnih prepreka, izmena i gašenja prava - Osnov. U pogledu zahteva za povraćaj sredstava lica pogođenih zemljotresom na Siciliji 1990. godine, Uprava, koja osporava pravo poreskog obveznika na povraćaj neosnovano plaćenih iznosa, u skladu sa čl. 1, stavom 665, zakona br. 190 iz 2014. godine, kako je dopunjen čl. 16-oktaves zakonske uredbe br. 91 iz 2017. godine, konvertovane sa izmenama zakonom br. 123 iz 2017. godine, dužna je da, u odnosu na informacije kojima raspolaže, a koje proizilaze iz podnošenja ili nepodnošenja poreske prijave i naknadnih uplata, navede specifične činjenice koje sprečavaju, menjaju ili gase to pravo i ne može se ograničiti na tvrdnju da teret dokazivanja leži na podnosiocu zahteva, jer to spada u obaveze saradnje i dobre vere koje moraju usmeravati odnose Uprave sa poreskim obveznicima.
Posledice presude za poreske obveznike
Ova presuda ima značajan uticaj na odnos između poreskog obveznika i Uprave. Evo nekih ključnih posledica:
- Jasnoća tereta dokazivanja: Uprava mora da pruži konkretne dokaze da ospori pravo na povraćaj sredstava.
- Obaveza transparentnosti: Uprava se ne može ograničiti na izjavu da poreski obveznik nema pravo na povraćaj sredstava bez specifičnog dokumentovanja razloga za takvo osporavanje.
- Vrednovanje dobre vere: presuda naglašava važnost saradnje između poreskog obveznika i Uprave, pozivajući se na principe dobre vere.
Zaključci
Presuda br. 2196 od 30. januara 2025. godine predstavlja važan korak u zaštiti prava italijanskih poreskih obveznika, posebno onih koji su pretrpeli štetu usled zemljotresa 1990. godine na Siciliji. Sud je pojasnio da Uprava ima precizne odgovornosti u dokazivanju zakonitosti svojih osporavanja, doprinoseći tako pravednijem i transparentnijem poreskom sistemu. Za poreske obveznike je ključno da budu informisani o svojim pravima i o tome kako da ih ostvare, kako bi mogli svesno i zaštićeno da zatraže povraćaj dospelih iznosa.
