ค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่าและการอยู่กินฉันสามีภรรยา: การวิเคราะห์คำสั่งศาลฎีกาแผนกคดีแพ่งที่ 27043/2024

คำสั่งศาลฎีกาฉบับล่าสุดที่ 27043/2024 นำเสนอประเด็นสำคัญสำหรับการพิจารณาเกี่ยวกับกฎหมายค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่า และความสำคัญของการอยู่กินฉันสามีภรรยา ในกรณีนี้ ศาลได้พิจารณาประเด็นการยกเลิกค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่า ในบริบทที่อดีตคู่สมรสผู้รับผลประโยชน์ได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ทางอารมณ์ใหม่

กรณีที่พิจารณา

ในกรณีเฉพาะนี้ A.A. ได้ร้องขอให้ยกเลิกค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่าจำนวน 1,000 ยูโร เพื่ออดีตภรรยา B.B. โดยอ้างว่าเธอได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่กับ C.C. ตั้งแต่ปี 2010 ศาลอุทธรณ์กรุงโรม แม้จะรับทราบถึงความสัมพันธ์ใหม่ แต่ก็ตัดสินใจลดจำนวนค่าเลี้ยงดูบุตรลงเหลือ 500 ยูโร โดยไม่ได้ยกเลิกทั้งหมด โดยระบุว่าไม่มีหลักฐานเพียงพอเกี่ยวกับความมั่นคงของความสัมพันธ์

ศาลได้ชี้แจงว่าการไม่อยู่ร่วมกันไม่ใช่ปัจจัยชี้ขาดในการประเมินการมีอยู่ของครอบครัวตามพฤตินัย

หลักการทางกฎหมายที่นำมาใช้

คำพิพากษานี้ขอย้ำหลักการพื้นฐานบางประการเกี่ยวกับค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่า ตามหลักนิติศาสตร์ที่มั่นคง การเริ่มต้นความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาตามพฤตินัยที่มั่นคงอาจส่งผลต่อสิทธิในค่าเลี้ยงดูบุตร แต่ไม่จำเป็นต้องนำไปสู่การสิ้นสุดโดยอัตโนมัติ อันที่จริง ตามที่ศาลระบุไว้ จำเป็นต้องพิจารณา:

• หลักฐานที่เข้มงวดเกี่ยวกับแผนชีวิตใหม่กับคู่ครองใหม่
• การมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจซึ่งกันและกันและภาระหน้าที่ในการช่วยเหลือ
• การประเมินหลักฐานและข้อบ่งชี้ทั้งหมดที่นำเสนอในคดี

สรุป

โดยสรุป คำสั่งศาลฎีกาที่ 27043/2024 เน้นย้ำถึงความสำคัญของการประเมินหลักฐานโดยรวมและเข้มงวดในการกำหนดค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่า ศาลได้ชี้แจงว่า แม้การอยู่ร่วมกันอาจเป็นข้อบ่งชี้ แต่ก็ไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่ต้องพิจารณา การเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการพิสูจน์การใช้ชีวิตร่วมกันและภาระผูกพันทางเศรษฐกิจที่แท้จริง ถือเป็นก้าวสำคัญสู่ความเป็นธรรมที่มากขึ้นในการตัดสินใจเกี่ยวกับค่าเลี้ยงดูบุตรหลังการหย่า ซึ่งสะท้อนถึงวิวัฒนาการของหลักนิติศาสตร์ในเรื่องนี้