ความรับผิดทางแพ่งและการครอบครอง: ความเห็นเกี่ยวกับคำตัดสินของศาลฎีกา Cass. civ., Sez. III, Ord. n. 22801 ปี 2017

ความรับผิดทางแพ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกิดจากการครอบครองทรัพย์สินและถนนสาธารณะ ถือเป็นประเด็นที่มีความสำคัญทางกฎหมายอย่างยิ่ง คำตัดสินของศาลฎีกา Cass. civ. เลขที่ 22801 ปี 2017 ให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเกี่ยวกับความรับผิดของเทศบาลในกรณีอุบัติเหตุทางถนน เรามาวิเคราะห์ประเด็นสำคัญของคำตัดสินนี้กัน

กรณีและพลวัตของอุบัติเหตุ

ในปี 2001 B. M. นักบิดหนุ่ม ประสบอุบัติเหตุร้ายแรงเนื่องจากร่องถนนที่ไม่ได้ทำเครื่องหมายบนถนนเทศบาล Pozzolengo ซึ่งทำให้เขาควบคุมรถไม่ได้และชนเข้ากับราวกันตกที่ชำรุด ในศาลชั้นต้น ศาลเมืองเบรสชาได้ยอมรับความรับผิดของเทศบาล และสั่งให้ชดใช้ค่าเสียหายจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม ศาลอุทธรณ์ได้กลับคำตัดสิน โดยยกเว้นความรับผิดของเทศบาล และระบุว่าสาเหตุของอุบัติเหตุเกิดจากพฤติกรรมที่ประมาทของชายหนุ่ม

เหตุผลของศาลฎีกา

ศาลฎีกา เมื่อวิเคราะห์คำอุทธรณ์ ได้พิจารณาประเด็นทางกฎหมายที่สำคัญหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้เน้นย้ำว่า:

• ความรับผิดตามมาตรา 2051 ประมวลกฎหมายแพ่ง (c.c.) กำหนดภาระการพิสูจน์แก่โจทก์ในการพิสูจน์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างพฤติกรรมของผู้ครอบครองและความเสียหายที่ได้รับ
• ศาลอุทธรณ์ได้กระทำผิดพลาดในการไม่พิจารณาบทบาทของราวกันตกที่ชำรุดอย่างเพียงพอ ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อการบาดเจ็บที่รุนแรงขึ้นซึ่งนักบิดได้รับ
• หน้าที่ในการป้องกันของสิ่งกีดขวางริมถนนจะต้องตีความไม่เพียงแต่เป็นการป้องกันไม่ให้ยานพาหนะหลุดออกนอกเส้นทางเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการปกป้องผู้ใช้ถนนจากผลกระทบร้ายแรงในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุด้วย

หน้าที่ของการติดตั้งแผงกั้นด้านข้างคือการลดอันตรายของส่วนของถนนที่ติดตั้งอยู่

บทสรุปและผลทางกฎหมาย

ศาลฎีกาได้ยอมรับคำอุทธรณ์ของ B. M. เกี่ยวกับการบาดเจ็บที่รุนแรงขึ้นอันเนื่องมาจากราวกันตกที่ชำรุด โดยส่งเรื่องกลับไปยังศาลอุทธรณ์เพื่อทำการประเมินใหม่ คำตัดสินนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการบำรุงรักษาถนนและความรับผิดชอบของหน่วยงานสาธารณะในการรับรองความปลอดภัยของผู้ใช้ นอกจากนี้ ยังเน้นย้ำว่าพลวัตของอุบัติเหตุจะต้องได้รับการตรวจสอบอย่างรอบคอบ โดยพิจารณาปัจจัยทั้งหมดที่อาจมีส่วนทำให้เกิดผลกระทบที่ผู้เสียหายได้รับ