คำพิพากษาล่าสุดของศาลฎีกาที่ 23278 เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2024 นำเสนอประเด็นที่สำคัญสำหรับการพิจารณาเกี่ยวกับการอุทธรณ์คำสั่งแก้ไขทะเบียนทรัพย์สิน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การตัดสินนี้ได้ชี้แจงเงื่อนไขที่การอุทธรณ์ดังกล่าวอาจถูกประกาศว่าไม่สามารถยอมรับได้เนื่องจากการขาดผลประโยชน์ ซึ่งเป็นแง่มุมที่สำคัญในบริบทของการพิพาททางภาษีของอิตาลี
คดีที่พิจารณาอยู่เป็นการโต้แย้งระหว่าง E. (Pauletii Enrico) และสำนักงานอัยการสูงสุด โดยศาลฎีกาถูกเรียกให้ตัดสินเกี่ยวกับความชอบด้วยกฎหมายของการอุทธรณ์คำสั่งแก้ไขทะเบียนทรัพย์สิน ศาลได้ตัดสินว่า เมื่อฝ่ายบริหารเพียงแค่ลดมูลค่าและรายได้ของอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กำหนดไว้ก่อนหน้านี้โดยการดำเนินการด้วยตนเอง ถือเป็นคำสั่งที่ขาดนวัตกรรม ดังนั้น ผู้เสียภาษีจึงไม่มีผลประโยชน์ในการดำเนินการเพื่อโต้แย้งคำสั่งดังกล่าว
คำสั่งแก้ไขทะเบียนทรัพย์สินเพื่อลดมูลค่าและรายได้ของอสังหาริมทรัพย์ - การอุทธรณ์ที่เป็นอิสระ - การขาดนวัตกรรม - การขาดผลประโยชน์ - การไม่สามารถยอมรับได้ - พื้นฐาน ในเรื่องของการพิพาททางภาษี การอุทธรณ์คำสั่งแก้ไขทะเบียนทรัพย์สินที่ฝ่ายบริหารเพียงแค่ลดมูลค่าและรายได้ของอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กำหนดไว้ก่อนหน้านี้โดยการดำเนินการด้วยตนเองนั้นไม่สามารถยอมรับได้เนื่องจากการขาดผลประโยชน์ในการดำเนินการ เนื่องจากถือเป็นคำสั่งที่ขาดนวัตกรรมและสามารถเชื่อมโยงกับคำสั่งทะเบียนทรัพย์สินเดิม ซึ่งจะได้รับผลกระทบตามชะตากรรมของคำสั่งนั้น ไม่ว่าจะถือเป็นที่สิ้นสุดแล้วหรือได้ถูกอุทธรณ์อย่างทันท่วงทีก็ตาม
การขาดผลประโยชน์ในการดำเนินการ ดังที่ศาลได้ย้ำเตือน เป็นหลักการพื้นฐานในกฎหมายวิธีพิจารณาและกฎหมายภาษี ซึ่งหมายความว่าผู้เสียภาษีไม่สามารถโต้แย้งคำสั่งที่ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเมื่อเทียบกับสถานการณ์ที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย หลักการนี้ตั้งอยู่บนแนวคิดที่ว่าการดำเนินการทางกฎหมายควรมีวัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองสิทธิที่จับต้องได้ และไม่ใช่เพื่อโต้แย้งคำสั่งที่ไม่ก่อให้เกิดผลใหม่หรือแตกต่างจากอดีต
สำหรับผู้เสียภาษี คำพิพากษาที่ 23278 ปี 2024 ถือเป็นการยืนยันที่สำคัญถึงความจำเป็นในการประเมินพื้นฐานทางกฎหมายของการอุทธรณ์อย่างรอบคอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งสำคัญคือต้องพิจารณา:
โดยสรุป คำพิพากษาที่ 23278 ปี 2024 นำเสนอข้อคิดที่สำคัญสำหรับผู้เสียภาษีและผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการดำเนินการด้วยความตระหนักรู้ในการพิพาททางภาษี โดยคำนึงว่าไม่ใช่การตัดสินใจของฝ่ายบริหารทั้งหมดที่สามารถถูกอุทธรณ์ได้ การขาดผลประโยชน์ในการดำเนินการถือเป็นอุปสรรคพื้นฐานที่อาจนำไปสู่การไม่สามารถยอมรับคำร้องได้ ซึ่งเป็นการเชิญชวนให้ผู้เสียภาษีพิจารณาอย่างลึกซึ้งก่อนที่จะดำเนินการทางกฎหมาย