คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 12675/2025: การควบคุมตัวโดยไม่มีสิทธิ์และอาชญากรรมที่ต่อเนื่อง เมื่อโทษไม่สามารถทดแทนกันได้

ด้วยคำพิพากษาที่ 12675 ซึ่งยื่นเมื่อวันที่ 2 เมษายน 2025 แผนกคดีอาญาที่หนึ่งของศาลฎีกาได้กลับมาพิจารณาประเด็นที่มีความสำคัญในทางปฏิบัติอย่างยิ่ง นั่นคือ การคำนวณระยะเวลาการควบคุมตัวตามมาตรา 657 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งถูกควบคุมตัวตั้งแต่ต้นโดยไม่มีสิทธิ์ที่ถูกต้อง กรณีนี้เกี่ยวข้องกับจำเลย F. A. และเกิดจากคำสั่งของศาลชั้นต้นเมืองคาตาเนียที่ปฏิเสธการหักลดระยะเวลาการควบคุมตัวซึ่งต่อมาพบว่าไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลฎีกาได้ยืนยันแนวทางที่มั่นคงแล้ว โดยปฏิเสธความเป็นไปได้ในการทดแทนระยะเวลาดังกล่าวด้วยโทษที่กำหนดไว้สำหรับอาชญากรรมที่ต่อเนื่อง (ในกรณีนี้คือ การสมคบคิดเพื่อกระทำความผิดตามมาตรา 416-bis แห่งประมวลกฎหมายอาญา) ซึ่งระยะเวลาของอาชญากรรมนั้นดำเนินต่อไปเกินกว่าระยะเวลาที่ถูกควบคุมตัวโดยไม่มีสิทธิ์

ข้อเท็จจริงทางคดีและคำถามที่ยื่นต่อศาลฎีกา

ทนายความของจำเลยได้อ้างว่ามีการละเมิดมาตรา 657 วรรค 4 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา โดยกล่าวว่าการควบคุมตัวที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายควรถูกหักลดจากโทษสุดท้าย ศาลอุทธรณ์ก่อน และศาลชั้นต้นในภายหลัง ได้ปฏิเสธคำขอดังกล่าว โดยให้เหตุผลว่าอาชญากรรมที่ต่อเนื่องนั้นดำเนินต่อไปนานเกินกว่าระยะเวลาการควบคุมตัวที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ดังนั้นจึงมีการยื่นอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา โดยอ้างถึงความขัดแย้งกับมาตรา 3 และ 27 ของรัฐธรรมนูญในเรื่องสัดส่วนของโทษและการฟื้นฟู

หลักกฎหมาย: มาตรา 657 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ระหว่างการทดแทนและการกระทำความผิดที่ต่อเนื่อง

ศาลฎีกาได้ชี้แจงอีกครั้งว่าการหักลดตามมาตรา 657 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา จะได้รับอนุญาตก็ต่อเมื่อโทษที่จะต้องรับโทษนั้นเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นก่อน (หรือสอดคล้องอย่างสมบูรณ์) กับการควบคุมตัวที่ไม่มีสิทธิ์ เมื่ออาชญากรรมนั้นต่อเนื่อง การกระทำจะถูกกำหนดโดยลักษณะที่เป็นหนึ่งเดียวและไม่สามารถแบ่งแยกออกเป็นอาชญากรรมที่เกิดขึ้นทันทีหลายครั้งได้ ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะพิจารณา «ช่วงเวลา» ของการกระทำผิดก่อนการควบคุมตัว เพื่อนำมาหักลบกับการควบคุมตัวดังกล่าว

อาชญากรรมที่เกิดขึ้นทันทีหรืออาชญากรรมที่ต่อเนื่องซึ่งสิ้นสุดลงก่อนการควบคุมตัว: สามารถหักลดระยะเวลาได้
อาชญากรรมที่ต่อเนื่องซึ่งยังคงดำเนินอยู่ระหว่างหรือหลังการควบคุมตัวที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย: ไม่สามารถหักลดได้
ต้องมีความสอดคล้องกันทางเวลาอย่างจำเป็นระหว่างข้อเท็จจริงที่เป็นอาชญากรรมและการสูญเสียเสรีภาพที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

ในเรื่องของการบังคับโทษ ระยะเวลาการควบคุมตัวที่ถูกกระทำโดยไม่มีสิทธิ์ไม่สามารถหักลดโดยการทดแทนจากโทษที่กำหนดไว้สำหรับอาชญากรรมที่ต่อเนื่องซึ่งการกระทำผิดนั้นดำเนินต่อไปเกินกว่าระยะเวลาดังกล่าวได้ เนื่องจากลักษณะที่เป็นหนึ่งเดียวของอาชญากรรมที่ต่อเนื่อง จึงไม่สามารถแบ่งแยกออกเป็นการกระทำผิดหลายครั้ง โดยบางส่วนเกิดขึ้นก่อนและบางส่วนเกิดขึ้นหลังจากการบังคับโทษที่ปรากฏว่าไม่มีสิทธิ์

ข้อคิดเห็น: คำพิพากษาเน้นย้ำถึงลักษณะ «ที่เป็นหนึ่งเดียว» ของอาชญากรรมที่ต่อเนื่อง การควบคุมตัวที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายสามารถชดเชยได้เฉพาะโทษที่เกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่เสร็จสิ้นแล้วเท่านั้น หากการกระทำผิดยังคงดำเนินต่อไป ผู้กระทำผิด – และศาล – ปฏิเสธการทดแทนเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้กระทำผิดได้รับประโยชน์ที่ไม่สมควรจากการกระทำที่ผิดกฎหมายซึ่งตนเองได้ยืดเยื้อออกไป หลักการนี้ปกป้องความจำเป็นของความแน่นอนของโทษและป้องกันกลอุบายทางกระบวนการที่มุ่งลดทอนการลงโทษ

ประเด็นทางรัฐธรรมนูญและแนวคำพิพากษา

ศาลได้อ้างถึงแนวคำพิพากษาที่สอดคล้องกันอย่างต่อเนื่อง (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1436/1998, 40329/2013, 6072/2018) และคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ ซึ่งเมื่อประเมินมาตรา 657 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ภายใต้มาตรา 3 และ 27 ของรัฐธรรมนูญ ได้พิจารณาว่าการแยกแยะระหว่างอาชญากรรมที่ต่อเนื่องและไม่ต่อเนื่องนั้นสมเหตุสมผล ในระดับเหนือชาติ ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปยอมรับการชดเชยการควบคุมตัวที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย แต่ปล่อยให้รัฐสมาชิกมีขอบเขตในการปรับเกณฑ์การกำหนดโทษ ตราบใดที่ไม่สมเหตุสมผลหรือเลือกปฏิบัติ

บทสรุป

คำพิพากษาที่ 12675/2025 ยืนยันว่า สำหรับอาชญากรรมที่ต่อเนื่อง การควบคุมตัวตามมาตรการป้องกันล่วงหน้าโดยไม่มีสิทธิ์ไม่สามารถนำมาหักลบกับโทษได้ หากการกระทำผิดยังคงดำเนินต่อไปเกินกว่าระยะเวลานั้น ดังนั้น ก่อนที่จะยื่นคำร้องตามมาตรา 657 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ทนายความจะต้องตรวจสอบ:

ช่วงเวลาที่อาชญากรรมที่ต่อเนื่องสิ้นสุดลง
การทับซ้อนกันทางเวลากับการควบคุมตัวที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย
การมีอยู่ของการลงโทษอื่นใดสำหรับข้อเท็จจริงที่ได้เสร็จสิ้นแล้ว

หากไม่มีเงื่อนไขเหล่านี้ คำขอจะถูกปฏิเสธ เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นในกรณีนี้ สำนักงานยังคงพร้อมให้คำปรึกษาเพื่อประเมินกรณีเฉพาะและปรับกลยุทธ์การป้องกันที่เหมาะสมที่สุด

สำนักงานกฎหมาย Bianucci

เราติดตามข่าวสารด้านกฎหมายและหลักนิติธรรมอย่างต่อเนื่อง นำเสนอการวิเคราะห์ที่ทันสมัยและโซลูชันที่เป็นนวัตกรรมใหม่ เราแบ่งปันพัฒนาการทางกฎหมายเพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมทางกฎหมายที่มีความตระหนักรู้มากขึ้น

ข้อเท็จจริงทางคดีและคำถามที่ยื่นต่อศาลฎีกา

หลักกฎหมาย: มาตรา 657 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ระหว่างการทดแทนและการกระทำความผิดที่ต่อเนื่อง

ประเด็นทางรัฐธรรมนูญและแนวคำพิพากษา

บทสรุป

สำนักงานกฎหมาย Bianucci

บทความล่าสุด

เขตอำนาจศาลทหารในคดีการยักยอกทรัพย์: การวิเคราะห์คำพิพากษาเลขที่ 20317 ปี 2025

หมายจับยุโรปและคำพิพากษาของอิตาลี: คำพิพากษาที่ 19696/2025 ของศาลฎีกา

การทารุณกรรมในครอบครัวและเด็ก: คำพิพากษาของศาลฎีกา 20128/2025 กำหนดนิยามใหม่ของการกระทำผิดที่ร้ายแรงขึ้น

หมายจับยุโรป: ศาลฎีกาว่าด้วยเขตอำนาจศาลของหน่วยงานผู้ออกหมาย (คำพิพากษาที่ 19671/2025)

หมายจับยุโรป: ศาลฎีกาและความสำคัญของการยินยอมโดยได้รับข้อมูล (Cass. Pen. n. 19487/2025)

การกักกันทางปกครองของคนต่างด้าว: คำพิพากษาศาลฎีกา เลขที่ 18637 ปี 2025 และการตรวจสอบทางตุลาการ

การกระทำผิดที่ต่อเนื่องและผู้พิพากษาบังคับคดี: ความชัดเจนของศาลฎีกา หมายเลข 19390/2025

การควบคุมตัวทางปกครองและคำขอลี้ภัย: ภาระในการยืนยันข้อเท็จจริง (คำพิพากษาศาลฎีกา เลขที่ 18274 ประจำปี 2025)

อำนาจของผู้พิพากษาควบคุมการเฝ้าระวังในการกักบริเวณอยู่บ้านแทน: วิเคราะห์คำพิพากษาหมายเลข 18940/2025

การกักตัวชาวต่างชาติในแอลเบเนีย: ศาลฎีกาชี้แจงเกี่ยวกับการกักตัวแบบรอง (คำพิพากษาเลขที่ 17510/2025)

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

หมวดหมู่

แท็ก

เขียนถึงเราทางอีเมล

โทรหาเรา

สำนักงาน

บริการทางกฎหมาย

ทีมงาน

ติดต่อ