คำสั่งที่ 20871/2024: เกณฑ์การประเมินความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สิน
คำสั่งล่าสุดที่ 20871 ลงวันที่ 26 กรกฎาคม 2024 ซึ่งออกโดยศาลฎีกา (Corte di Cassazione) ได้นำเสนอการพิจารณาที่สำคัญเกี่ยวกับเกณฑ์ที่ต้องนำมาใช้ในการประเมินความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สิน หัวข้อนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในบริบททางกฎหมายของอิตาลี ซึ่งการประเมินความเสียหายทางศีลธรรมและชื่อเสียงทางการค้า จำเป็นต้องมีการวิเคราะห์อย่างรอบคอบโดยผู้พิพากษา
บริบทของคำพิพากษา
คำพิพากษาที่พิจารณานี้ออกหลังจากคดีที่บริษัท P. (L. G.) ได้ยื่นอุทธรณ์คำสั่งที่ปฏิเสธการพิสูจน์ความเสียหายต่อภาพลักษณ์ของตน ศาลฎีกาได้ยอมรับคำร้องและเน้นย้ำถึงความจำเป็นของแนวทางที่เป็นระบบในการประเมินความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สิน
หลักการสำคัญของคำพิพากษา
โดยทั่วไป เพื่อการประเมินความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สินอย่างเป็นธรรม จำเป็นที่ผู้พิพากษาจะต้องดำเนินการก่อน โดยการระบุเกณฑ์เชิงปริมาณ ในแง่ของตัวเงิน ซึ่งเชื่อมโยงโดยตรงหรือโดยอ้อมกับลักษณะของผลประโยชน์ที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดความเสียหาย และจากนั้นจึงปรับปรุงเชิงปริมาณของเกณฑ์ตัวเงินดังกล่าว โดยอ้างอิงจากปัจจัยหนึ่งหรือหลายปัจจัยที่เป็นรูปธรรม ตรวจสอบได้ และไม่ขัดแย้งอย่างชัดเจน - ไม่ว่าจะมากเกินไปหรือน้อยเกินไป - ซึ่งสามารถอนุญาตให้ตรวจสอบกระบวนการทั้งหมดของการระบุจำนวนเงินที่ประเมินได้ในภายหลัง (ในกรณีนี้ โดยการใช้หลักการดังกล่าว ศาลฎีกาได้ยกเลิกคำสั่งที่ถูกอุทธรณ์ ซึ่งในการพิจารณาคัดค้านสถานะเจ้าหนี้ ได้ปฏิเสธว่าบริษัทผู้อุทธรณ์ได้พิสูจน์ถึงความเสียหายที่ถูกกล่าวอ้างต่อภาพลักษณ์และชื่อเสียงทางการค้าของตน โดยให้เหตุผลว่าบริษัทไม่ได้ยื่นงบการเงินต่อศาล โดยไม่ได้พิจารณาว่างบการเงินเหล่านี้มีไว้เพื่อแสดงเฉพาะข้อมูลทางการเงินและทรัพย์สินเท่านั้น แต่ไม่ได้บ่งชี้ถึงความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สินที่บริษัทผู้ยื่นคำร้องกล่าวอ้าง)
หลักการสำคัญนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการกำหนดเกณฑ์อ้างอิงทางการเงินสำหรับความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สิน ซึ่งต้องได้รับการสนับสนุนจากปัจจัยที่เป็นรูปธรรม แนวทางนี้ไม่เพียงแต่รับประกันความเป็นธรรมในการประเมินมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังให้ความโปร่งใสในกระบวนการตัดสินใจของผู้พิพากษาอีกด้วย
เกณฑ์การประเมินและผลกระทบ
ศาลยอมรับว่าการประเมินความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สินอย่างเป็นธรรมจะต้องดำเนินการผ่านกระบวนการที่ประกอบด้วย:
- การระบุเกณฑ์ทางการเงินที่เชื่อมโยงกับความเสียหายที่ได้รับ
- การปรับปรุงเกณฑ์ดังกล่าวด้วยปัจจัยที่เป็นรูปธรรมและตรวจสอบได้
- การยกเว้นการประเมินที่ขัดแย้งอย่างชัดเจน
วิธีการประเมินนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหลีกเลี่ยงความไม่เท่าเทียมกันในการปฏิบัติและเพื่อให้แน่ใจว่าค่าชดเชยสะท้อนถึงความรุนแรงของความเสียหายที่ได้รับอย่างถูกต้อง ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่คู่กรณีจะต้องนำเสนอหลักฐานที่เพียงพอและเกี่ยวข้องเพื่อพิสูจน์ขอบเขตของความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สิน
สรุป
โดยสรุป คำสั่งที่ 20871/2024 ถือเป็นก้าวสำคัญสู่ความชัดเจนและความสอดคล้องกันที่มากขึ้นในการประเมินความเสียหายที่ไม่ใช่ทรัพย์สิน ศาลฎีกาด้วยการตัดสินใจครั้งนี้ เชิญชวนให้ตีความเกณฑ์การประเมินอย่างเข้มงวด โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการประเมินเชิงปริมาณที่ได้รับการสนับสนุนจากปัจจัยที่เป็นรูปธรรม แนวทางนี้ไม่เพียงแต่ปกป้องสิทธิของคู่กรณีที่เกี่ยวข้องเท่านั้น แต่ยังส่งเสริมความเชื่อมั่นในระบบกฎหมายอีกด้วย
