การโอนกิจการและสิทธิของลูกจ้าง: การวิเคราะห์คำสั่งศาลฎีกาที่ 10120 ปี 2024

คำสั่งศาลฎีกาที่ 10120 เมื่อวันที่ 15 เมษายน 2024 ที่ผ่านมา ได้นำเสนอข้อคิดที่สำคัญเกี่ยวกับสิทธิของลูกจ้างในกรณีที่มีการโอนกิจการหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของกิจการ ประเด็นหลักที่เกี่ยวข้องคือการปฏิบัติตามสัญญาที่ต้องให้แก่ลูกจ้างที่ถูกโอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับข้อกำหนดของสัญญาของบริษัทเดิมที่ยังคงมีผลบังคับใช้ คำพิพากษานี้ถือเป็นจุดอ้างอิงที่สำคัญสำหรับแนวคำพิพากษาของอิตาลีและสำหรับบริษัทที่ต้องจัดการกับการโอนกิจการ

ประเด็นสำคัญของคำพิพากษา

โดยทั่วไป คำพิพากษากำหนดว่า:

• ลูกจ้างที่ถูกโอนจะต้องได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับที่กำหนดไว้ในสัญญาของบริษัทเดิม
• การปฏิบัติดังกล่าวจะต้องมีผลบังคับเช่นเดียวกับการเจรจาต่อรองร่วมในระดับบริษัท
• หากไม่มีการเจรจาต่อรองในระดับเดียวกันที่ใช้บังคับกับบริษัทผู้รับโอน จะต้องคงไว้ซึ่งการปฏิบัติที่กำหนดโดยบริษัทเดิม

โดยทั่วไป ในกรณีที่มีการโอนกิจการหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของกิจการ ลูกจ้างที่ถูกโอนจะต้องได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับที่กำหนดไว้ในสัญญาของบริษัทเดิมหรือธรรมเนียมปฏิบัติของบริษัทเดิมที่มีผลบังคับเช่นเดียวกับการเจรจาต่อรองร่วมในระดับบริษัท โดยมีเงื่อนไขว่าบริษัทผู้รับโอนจะต้องไม่มีการเจรจาต่อรองในระดับเดียวกันที่ใช้บังคับอยู่

ผลกระทบต่อลูกจ้างและบริษัท

คำสั่งนี้ชี้แจงว่าสิทธิของลูกจ้างจะต้องไม่ถูกละเมิดระหว่างการโอนกิจการ เป็นสิ่งสำคัญที่นายจ้างจะต้องตระหนักถึงความรับผิดชอบและกฎหมายที่บังคับใช้อยู่ ดังที่ระบุไว้อย่างชัดเจนในมาตรา 2112 และ 2077 ของประมวลกฎหมายแพ่ง ข้อกำหนดเหล่านี้กำหนดให้มีการคุ้มครองสิทธิของลูกจ้างและความต่อเนื่องของสภาพการทำงาน แม้ในกรณีที่มีการโอนย้าย

บทสรุป

โดยสรุป คำสั่งศาลฎีกาที่ 10120 ปี 2024 ถือเป็นการยืนยันที่สำคัญของการคุ้มครองที่จัดเตรียมไว้สำหรับลูกจ้างในสถานการณ์การโอนกิจการ บริษัทต่างๆ จะต้องให้ความสนใจในการรับรองการปฏิบัติตามสัญญาของบริษัทและธรรมเนียมปฏิบัติที่มีอยู่ เพื่อหลีกเลี่ยงข้อพิพาทและรับประกันการถ่ายโอนสิทธิของลูกจ้างที่ราบรื่นและถูกต้องตามกฎหมาย การให้ข้อมูลและการฝึกอบรมที่ถูกต้องแก่นายจ้างเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาทางกฎหมายและปฏิบัติตามกฎหมายที่บังคับใช้อยู่